- i co powiesz?
- na co?
-no czy wina francuskie są najlepsze?
-są
-i ty to mówisz?
-ja
-zawsze mówiłeś, że o gustach się nie dyskutuje
-to jest wyjątek
-czyli co? Każde francuskie wino jest lepsze od każdego innego?
- nie, tak to nie działa
-więc co. Gadaj teraz.
-najlepsze wina są z Bordeaux
-każde wino z Bordeaux?
-nie, te z „mis en bouteill au chateau”
-gadałeś o tym przed tygodniem. Ale co w tym Bordeaux jest takiego, że te wina są najlepsze?
-klimat, gleba, tradycja no i przepisy
-jakie przepisy?
-no co z czym i w jakiej kolejności
-czyli jak wiesz co z czym i podobną glebę i klimat znajdziesz na Węgrzech to masz najlepsze wino z Bordeaux?
-dokładnie
-pierdzielisz chłopie, to bez sensu
Takie dialogi muszę prowadzić sam ze sobą, żeby odpowiedzieć na tytułowe pytanie. Najpierw cofnijmy się do winnego przedszkola.
Każde wino pochodzi z jakiegoś szczepu winogron. Niektóre wina są mieszanką kilku szczepów. Taką mieszankę określa się sformułowaniem „kupaż”. Wina bordoskie to kupaż trzech odmian: Cabernet franc, Merlota i Cabernet sauvignon. Sam region Bordeaux dzieli się na kilka podregionów winnych np. Pomerol, Paulliac czy Saint Emilion. Zainteresowanych dalszą wyliczanką odsyłam do wujka Googla. Dalej będzie już tylko o tym o czym wujek niekonieczni musi wiedzieć. W każdym z podregionów miesza się te szczepy w różnych proporcjach. Dodatkowo te proporcje mogą podlegać corocznym korektom, w zależności od tego co enolog zarządzający daną posiadłością uzna za lepsze. I tak wina bordoskie z Saint Emilion mają przewagę Merlota, a wina z Paulliac Cabernet sauvignon. Lubię te z przewagą Cabernet sauvignon, ale większość moich znajomych woli te z przewagą Merlota. Ten trzeci szczep, Cabernet franc występuje w winach bordoskich w niewielkiej proporcji. Dawniej był także Malbec, ale jego znaczenie spadło, a tak naprawdę to wyemigrował do Argentyny.
Koniec nauki.
Uważam ten bordoski kupaż za najlepszy. Leżakowane w beczkach dębowych wino z tego regionu ma olbrzymi potencjał starzenia. To dla tych win w pełni można powiedzieć „im starsze tym lepsze”. Ale pamiętajcie, takie wino po rozlaniu do butelek dalej żyje, a wszystko co żyje umiera. Więc z tą przyjemnością otwarcia butelki nie czekajcie bez końca.
To mówi wam wasz autor sączący Egri Bikaver (mieszanka: Cabernet franc, Cabernet sauvignon i Merlota). Madziarzy naprawdę mają dobre bordoskie kupaże. Ten z Egeru jest na miarę polskiej sakiewki. Za dwie dychy sporo przyjemności. Ale jak kto ma wolne dwie stówki to polecam Gere Kopar. Kupaż bordoski od Attila Gere ze zbocza Kopar.
Zamiast przepisu opis wina Gere Kopar z jego strony internetowej (to dla tych co mają tylko dwie dychy na wino i muszą „napić”oczy opisem).
„Wino o ciemnej, głęboko rubinowej barwie, która zdradza wyjątkową strukturę, która jest jeszcze ozdobiona młodymi fioletowymi refleksami. Na ściankach kieliszka osiada tworząc gęste, grube półkola. Lekkie przydymienie pochodzące z beczek barrique przeplata się z czerwonymi jagodami i śliwkami, a dopełnione jest aromatem gorzkiej czekolady i kawy, w towarzystwie lukrecji i owoców dzikiej róży. Dopiero co rozpościera swoje skrzydła. Jego kwasowość jest dynamiczna, taniny młodzieńcze, w butelce nabiorą jeszcze dużo ogłady. Przy degustacji równowaga pomiędzy smakiem a zapachem wydaje się być idealna. Wypełnia każdy kącik ust po brzegi. Masywne wino Gere Kopar o autorytatywnym charakterze, które dzięki obfitości smaków owocowych jest jednakowoż doskonałe do picia. Wróżymy mu długi potencjał dojrzewania.”
Uff, ale muszą się męczyć Ci z dwoma dychami. Biedakom zawsze wiatr w oczy. Jednakowoż można to przepłukać kieliszkiem byczej krwi.
